otoczona klatkami i pudłami kartonowymi pełnymi żywych kur i indyczek. Podeszłam strachliwie, bo w Warszawie kury widziałam tylko raz, w zoo, podczas spaceru z moim trzyletnim bratankiem. Normalnie kury znam jako stwory pływające, a nie chodzące. Pływające w rosole. - Dałabym pani kurkę z jajami, ale już mi się pokończyły - zagadnęła kobiecina. - Kura z jajami to chyba kogut? - wysiliłam się na głupi żart, ale pani na to: - Jaja mam osobno. <br>Do stolicy wróciłam swym kombi załadowanym jednym oscypkiem od anonimowej owcy. I kilkoma cebulkami czerwonej cebuli, którą hoduję na parapecie w kuchni. Jak wyrośnie, zaproszę państwa na lokalny koloryt z placu Unii