mi czynisz! - tonem przyjaznego wyrzutu odrzekł pan Czartkowski sadzając gościa w głębokim, skórą obitym fotelu. Sam zajął miejsce naprzeciw.<br>~ Wojażowało się trochę w zimie... żonę do wód niemieckich odwiozłem, a i w Księstwie bawiłem przez kilka tygodni, w samym Poznaniu... - usprawiedliwiał się pan Ksawery z miłym uśmiechem:<br>- Słyszeliśmy... słyszeliśmy! Sąsiad kochany zawsze do Europy ciągniesz - - wiadomo, czym skorupka nasiąknie... che, che!<br>- Zawsze to dobre wytchnąć trochę... o krajowych zapomnieć kłopotach...<br>- Jak Bóg miły, nie wierzę, byś sąsiad jakowe mógł mieć kłopoty na swoim Wierzbnie!<br>- Kłopoty, myślę... de publocis!<br>- Eh, boś sąsiad liberał i malkontent... Niemojowskich stronnik zagorzały, wiemy to, wiemy! - rzekł