ją co do jej poziomu przystosowania społecznego, inteligencji, zdrowia psychicznego, istotnych cech charakteru, szans na uzyskanie powodzenia w nauce szkolnej, studiach, pracy zawodowej, atrakcyjności dla potencjalnego partnera, podatności na pokusy, zdaje się nie przeszkadzać psychologom, którzy uważają, że służba nauce rozgrzesza ich z owych "drobnych" kłamstw. Mimo oczywistości zapisów w kodeksach etycznych na ten temat, problem ten nadal jest aktualny. Mówi o tym wyraźnie KEZP (zasada 34.), EPP (standardy: 6.15 i 6.11), EPCRHP (zasady: 4. i 7.).<br><br>Według przeprowadzonych analiz (por. Craig, Metze, 1986, s. 231) w latach sześćdziesiątych 40% wszystkich przeprowadzonych przez psychologów społecznych badań empirycznych opierało się