jedynie przez interakcje z systemami nerwowymi organizmów żywych. W tym modelu (który odchodzi od interakcjonizmu Ecclesa raczej ku popperowskim emergencjom odmózgowym) istnienie monad doktor Vassone jako samoorganizujących się i ewoluujących homeostatów &lt;orig&gt;myślni&lt;/&gt; - jest zbędne. Co mówi nam tu Ockham: nie rośliny, nie zwierzęta, nie inteligencje - lecz zawirowania, zagęszczenia, krystalizacje. Treściowo koherentne? Tak: na naszym poziomie - bo to są treści naszych umysłów. Przemieszczające się? Tak: jak przemieszczają się w atmosferze burze, wiry po powierzchni zbiorników wodnych. Fakty są zadowalająco tłumaczone w oparciu o znacznie skromniejsze hipotezy, postulat życia na poziomie myślni jest niekonieczny. <br>- Twierdzi pan, że Vassone się myli? <br>- Nie mam danych