jak ręką odjął. Dowlókł się do swojego stołu i padł na krzesło, z tępą rezygnacją patrząc na rozpostartą przed nim tęczę. Niedługo jednak trwał ten stan rzeczy. W dwie godziny później na pracownię spadła znów okropna wieść. Zginęła książka tajnych dokumentów!<br>Zmaltretowana dusza Lesia dostąpiła nikłej pociechy na myśl, że kołaczą się jeszcze na świecie jakieś resztki sprawiedliwości. Pani Matylda zaczęła zdradzać objawy rozstroju nerwowego. Nie robiła już nic innego, tylko przewracała do góry nogami cały swój służbowy stan posiadania w poszukiwaniu cennego dokumentu, w gabinecie zaś siedział również nieco zdenerwowany kierownik pracowni, pracowicie wertując odnalezioną książkę spóźnień i szukając w niej