wczesnokambryjskich mórz równocześnie z budowlami archeocjatowymi żyły zespoły gąbek budujących szkielet z krzemionki. Chemiczna odmienność krzemionki i węglanu wapnia (ryc. 1.4) ma wyraz w fizjologii wydzielania szkieletu gąbek. O ile wapienne igły i masywny szkielet powstają pozakomórkowo, o tyle szkielet krzemionkowy jest wewnątrzkomórkowy. Powstaje bez związku z międzykomórkowym szkieletem kolagenowym (sponginą).<br>&lt;page nr=140&gt; Drobne ciało najstarszych wczesnokambryjskich gąbek krzemionkowych chronione było przed zgłodniałymi mięsożercami cienkimi i gładkimi igłami lub włóknami krzemionkowymi luźno rozmieszczonymi jedynie przy powierzchni ciała. Ich promienie biegły wzdłuż ciała i poprzecznie, tworząc mniej lub bardziej regularną sieć. Od początku rozpoznawalnego zapisu kopalnego współwystępowały ze sobą gąbki, których poprzeczne i