wzbogacające nasze doświadczenia. Czy wiecie, że lodowiec pachnie czasami jak morze, a wiatr potrafi zarówno spychać ze szlaku jak i dmuchając w plecy uskrzydlać. Czekan obijający się o skały wydaje dźwięk niczym dzwony dzwoniące na jutrznię, że nie wspomnę o specyficznej atmosferze rozmów, jakie odbywają się w schroniskach, namiotach lub kolebach po ciężkim dniu wędrowania, które wznosi nas na wysokości, z jakich sprawy zostawione na dole wydają się nieistotne lub przeciwnie, dopiero tu nabierają wielkiej wagi. Poniżej przełęczy De Vallot nadszedł następny kryzys. Odpoczywaliśmy posilając się glukozą i gorącą herbatą, podziwiając lodowe piramidy i śnieżne wieloryby. Przy namiocie byliśmy dokładnie w