razem zasnął. Ocknął się w Szczecinku. ­ Miałem rozcięte spodnie. Z kieszeni wyparowały pieniądze, karta kredytowa, dowód osobisty. Jeszcze oszołomiony wyjrzałem przez okno. Peronem podążało dwóch ubranych w dresy mężczyzn. Gdy zobaczyli, że są obserwowani, zaczęli uciekać. ­ Łapać złodzieja ­ krzyczał Nowicki. Nikt jednak nie zareagował. ­ Nigdzie nie widziałem sokistów (strażników ochrony kolei ­ dop. red.). A kierownik pociągu powiedział mi tylko, że muszę radzić sobie sam. Jedyne, co zrobił, to mnie spisał. Za to w ogóle nie pomógł. Dzięki swojemu uporowi pan Nowicki odnalazł jednak swoje dokumenty. Wraz z portfelem były ukryte w jednej z toalet. Niestety, portfel był pusty. <br>PS. Na prośbę