nieoczekiwanym.<br> Po obejrzeniu w tymże Grand Palais bardzo słabej wystawy fowistów<br>(same wybiórki) szedłem ku salom Picassa. Pierwsze wrażenie: uczucie<br>radości i ulgi, spostrzegłem<br>na załomie pompatycznych, szpetnych schodów umieszczoną jako wstęp do<br>wystawy uroczą konstrukcję z kartonu Picassa - dwóch grajków grających<br>na fujarkach.<br> Masa jego dzieł została wystawiona w kolejności chronologicznej.<br>Pierwsze wielkie portrety, obrazy i niezliczone rysunki - świetne w<br>precyzji, nerwie, wyrazie, godne Goi! Idę coraz dalej - brutalny<br>przeskok w kubizm, wielka data w historii malarstwa. Równocześnie obok<br>przeróżnych malarskich eksperymentów, jak pointylistyczna "kopia" Le<br>Naina, jak skrajnie realistyczny portret jego pierwszej żony, jak<br>przedziwne pudełeczka wklejone w ramki