pod wieczór po mleko do Łabędów. Ale nikt jej nie<br>mógł nic zarzucić, nawet największe plotkary. Dopiero Fredek.<br> Rzuciliśmy się jak jeden do Fredka. Mów, Fredziu. No, prędzej. A ten,<br>czekajta, siądziemy. A gdy siedliśmy, rozkazał, krów mi tylko pilnować.<br>Wyciągnął bibułkę, skręcił, zaciągnął się i zaczął wydmuchiwać z siebie<br>kółka. Prosiliśmy go, a ogromnie lubił, żeby go prosić, no, mów<br>Fredziu.<br> A więc poszedł w południe przekąpać się na zakręt. Nikogo nie było.<br>Ale słyszy, gdzieś dalej jakby ktoś się bluzgał. Podkradł się, przywarł<br>za krzakiem i oczom nie wierzy. Na środku rzeki, na płyciźnie,<br>fryzjerowa goła. Jezu, chłopaki, jakie