kaszel i soczyste splunięcia. Ktoś tam mówił coś do siebie oraz chrypiał pustym jak gdyby gardłem. Polek podczołgał się kilka metrów i spytał cicho:<br>- Pan Staś?<br>- Aha - odezwał się czerwony ogieniek. - A kto tam badzia się po nocy?<br>- To ja, Polek od Linsrumów.<br>- No to chodź, dostaniesz zapalić. Polek usiadł koło pana Stasia, mieszkańca rudery Małpowskich. Pan Staś połowę życia przeleżał w szpitalach, lecząc rany odniesione w bójkach nożowniczych. W zeszłym roku poderżnięto mu gardło i odtąd mówił już tylko resztkami strun głosowych. Był to człowiek niezwykłej łagodności i Polek czuł się tu bezpiecznie.<br>- Umiesz kręcić bankrutki? - wycharczał pan Staś.<br>- Popróbuję