przenoszenia i przechowywania mleka bądź żętycy: konewki, dzbany, skopce, baryłeczki. <q>"Cienkie klepki naczynia miewały zdobienia wykonane przeważnie za pomocą techniki stempelkowej albo wypalania, natomiast grubsze obręcze i rączki mogły być też ryzowane. Zdarzały się również naczynia z intarsją. Poza samymi zdobinami naczynia pasterskie wyróżniały się ładnymi kształtami, a także urozmaiconą kolorystyką, uzyskiwaną przez łączenie dwóch gatunków drewna"</> (Pokropek, 1988, s. 93). <br>Ornamentowano niekiedy zewnętrzną stronę drewnianej pochewki na osełki do ostrzenia kos. Noszono osełki w czasie żniw, przytwierdzone do pasa. Zdobiono też narzędzia pracy, m.in. cokoły i górne krawędzie "stęp" do tłuczenia żarna, środki transportu, uprząż, duhy (spinające nad grzbietem