otworów w gruncie, wbijania pali i innych robót specjalnych. W tym celu są wyposażane w specjalne osprzęty robocze. Cechą charakterystyczną koparek, wyróżniającą je spośród innych maszyn do robót ziemnych, jest praca cykliczna bez konieczności zmiany położenia względem urobiska. Koparki jednonaczyniowe są niekiedy określane jako koparki łyżkowe, w odróżnieniu od koparek kołowych lub łańcuchowych stosowanych na przykład w górnictwie odkrywkowym.<br>Pierwsza na świecie koparka została wynaleziona i zbudowana przez amerykańskiego mechanika W. Otisa w 1836 r. Była to maszyna z napędem parowym (rys. 1.1) o mocy 11 kW, a jej wydajność wynosiła do 64 m3/h. W Europie, pierwsze koparki wyprodukowano