opowieści" nie są więc wyłącznie kolejnym przejawem fanaberii wielkomiejskiej inteligencji, która nie wie, co zrobić z wolnym czasem. To próba ponownego dopuszczenia do głosu naszych elementarnych potrzeb. Psychologowie nie od dziś zwracają uwagę na to, że słuchanie i opowiadanie historii buduje poczucie wspólnoty, rozwija wyobraźnię, uczy dialogu. Żyjąc w świecie komiksowych komunikatów, coraz częściej na rozmowę z bliskimi poświęcamy zaledwie kilka minut dziennie. Przestajemy budować zdania wielokrotnie złożone, nasze słownictwo się zubaża, a umiejętność "malowania słowem" emocji, uczuć i wydarzeń jest mniejsza. Umiemy przedstawić prezentację na biznesowej konferencji, ale nie potrafimy wyrażać uczuć podczas wieczoru z przyjaciółmi. Nie umiemy już rozmawiać