straceniu trzech młodych członków czerwonej konspiracji &lt;gap&gt;.<br>Przez warszawskie ulice, którymi podążały Polki w czerni, margrabia jeździł teraz w zamkniętej, opancerzonej karecie, a towarzyszyli jej konni żandarmi. Brzęk i tętent oznajmiał mieszkańcom, że oto jedzie naczelnik cywilny rządu. Pałac Brühlowski otoczony był w nocy i w dzień strażą. Na dziedzińcu stała kompania piechoty, zawsze zamkniętej bramy strzegło dziesięciu policjantów. W dwóch ogrodach przylegających do pałacu ustawiono straże. Strzegący Wielopolskiego rosyjscy żandarmi myśleli, że jest więźniem stanu. Jeden z nich, zmęczony tą służbą, powiedział kiedyś:<br>- Panie Boże, kiedy cesarz zdecyduje się na zesłanie tego buntownika na Syberię i uwolni nas od tej pańszczyzny!<br>Może