Typ tekstu: Książka
Autor: Filar Alfons
Tytuł: Śladami tatrzańskich kurierów
Rok: 1995
przyszykuję do jedzenia.
- Chętnie coś zjem, bo jestem głodny jak wilk, ale nie
mogę się od razu najadać, bo wygłodziłem się przez te miesiące
w więzieniu.
- Mam od obiadu zupę pomidorową i kawałek kury,
zaraz ci przygrzeję.
- Dobrze. Może być, ale zróbcie mi wcześniej herbaty,
chce się bardzo pić.
- Mam kompot ze śliwek suszonych, napijesz się?
- Tak, ale później po obiedzie. Teraz napiłbym się gorącej
herbaty. Tato, ja nie mogę w domu być długo - zwrócił się
Staszek do ojca. - Tu zbyt niebezpiecznie. Skoczcie do stryja
Jędrzeja. Może u niego zatrzymałbym się, dopóki koledzy nie
przyjdą z Węgier, a może Jasiek przybędzie
przyszykuję do jedzenia.<br> - Chętnie coś zjem, bo jestem głodny jak wilk, ale nie<br>mogę się od razu najadać, bo wygłodziłem się przez te miesiące<br>w więzieniu.<br> - Mam od obiadu zupę pomidorową i kawałek kury,<br>zaraz ci przygrzeję.<br> - Dobrze. Może być, ale zróbcie mi wcześniej herbaty,<br>chce się bardzo pić.<br> - Mam kompot ze śliwek suszonych, napijesz się?<br> - Tak, ale później po obiedzie. Teraz napiłbym się gorącej<br>herbaty. Tato, ja nie mogę w domu być długo - zwrócił się<br>Staszek do ojca. - Tu zbyt niebezpiecznie. Skoczcie do stryja<br>Jędrzeja. Może u niego zatrzymałbym się, dopóki koledzy nie<br>przyjdą z Węgier, a może Jasiek przybędzie
zgłoś uwagę
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego