Obok niego leżała fajerka i drut. Polek kopnął go bez gniewu w wypięty zadek. Ferdzia nie poruszył się. Udawał kamień, kretowisko, stertę liści jesiennych.<br>- Czego za mną pełzniesz? Ferdzia milczał.<br>- Słyszysz, co do ciebie mówię? Ferdzia rzekł cichutko:<br>- Ja wiem wszystko.<br>- Co ty możesz wiedzieć? Skikaj do domu. A jeśli komu co powiesz, to zabiję, rozumiesz?<br>- Ja też chcę być Polakiem, jak wszyscy inni.<br>- Nie pójdziesz ze mną, bo ja nigdzie nie idę. Tak sobie chodzę. Słyszysz?<br>- Ja wiem.<br>- To goń do domu. Matka pewno kwaśności ugotowała. Chłopiec nie podnosił głowy. Trwał w bezruchu.<br>- Jeśli pójdziesz ze mną, to rozbiję ci łeb