między nimi - obraz Gamajun, wieszczy ptak{3}. Wystawę tę musiał zwiedzać dziewiętnastoletni Błok, gdyż w lutym tegoż roku pisze dwa wiersze, inspirowane - jak sam przyznaje w Autobiografii - płótnami Wasniecowa. Są to Sirin i Alkonost. Ptak radości i ptak smutku oraz właśnie Gamajun, wieszczy ptak.<br><br>&lt;q&gt;"Wskutek mojej zupełnej nieświadomości i nieumiejętności komunikowania się ze światem - notuje poeta - przydarzył mi się zabawny wypadek, który wspominam z przyjemnością i wdzięcznością; któregoś słotnego jesiennego dnia (jeżeli się nie mylę - 1900 roku) wybrałem się z wierszami do dawnego znajomego naszej rodziny, Wiktora Piotrowicza Ostrogorskiego, dziś już nieżyjącego. Redagował wówczas "Mir Bożyj". Nie mówiąc, kto mnie do niego