w taki sposób, by uwzględniał fazowość kampanii oraz pojemność i specyfikę poszczególnych nośników; <br>8, wykorzystania, w celu uzyskania efektu ostatecznego, wszystkich elementów przekazu: cech produktu, informacji kontekstowej, związków między wiadomościami, cech wiadomości jako całości komunikacyjnej; <br>9, określenia reguł decydujących o ciągłości komunikacji dzięki konstrukcji stałej reklamowej, funkcjonującej przy różnych stopniach koncentracji uwagi odbiorcy oraz na różnych poziomach zapisu informacji; <br>10, definicji warunków ekspozycji komunikatów co do jej intensywności, częstotliwości, źródła, synergii wynikającej z sąsiedztwa czasowego oraz odporności na informacje zakłócające; <br>11, dostosowania przebiegu kampanii do poziomu intensywności procesu tworzenia się określonych postaw odbiorcy wobec produktu. <br>Jest to więc proces syntetyzujący reguły