tę<br>gałąź, czy część kultury XX wieku jako całości, która tworzona była<br>przez młodzież kontestującą, przeciwstawiającą się programowo<br>podkulturze oficjalnej, podkulturze tradycjonalistycznej (miłośnicy<br>dawnej sztuki) oraz podkulturze Wielkiej Awangardy. Opisy tej<br>podkultury można znaleźć w książce Ch. Reicha oraz w literaturze<br>polskiej.<br><br>&lt;tit&gt;2. Sztuka wizji&lt;/&gt;<br> Jest to niejako hippisowska wersja konceptualistycznego postulatu<br>sztuki bez dzieła-przedmiotu: uznano, że wyobraźnia jest na tyle cennym<br>darem natury, że sama jej gra może stanowić autonomiczną wartość.<br>Oczywiście, trudno taką wizję-fantazję przekazać; zresztą, <br>hippisom nie zależało bynajmniej na jakiejkolwiek obiektywności,<br>rozumianej także jako intersubiektywność, powiadamianie o własnych<br>wizjach; po drugie, wizje te były często