wychodzą".<br>Sceny dalsze I aktu są jeszcze bardziej statyczne. W drugiej Hrabina siedząc w fotelu "tajemniczo" lub "ze wzruszeniem" rozmawia z bratem, w scenie trzeciej rozmawia z Jenerałem, w czwartej rozmowę Jenerała z Doktorem zakłócają tylko dzwonki na lokaja, statyczna jest też scena piąta, bo choć dochodzi w niej do konfrontacji politycznych przeciwników, Jenerała i Wojewody - mówi się "poważnie", spokojnie.<br>Akt II wydaje się ukształtowany przeciwstawnie, jest pełen efektów teatralnych. Miejsce: zamiast zamknięcia ścianami salonu romantyczna przestrzeń nieskończenie otwarta; didaskalia otwierające ten akt malują obraz dzikiej okolicy w górach, &lt;gap&gt;, Pułaski "rozglądając się wokoło" uzupełnia ten obraz dalszymi szczegółami, których na malowanej