napięta do granic wytrzymałości.<br>Na początek telefon do Mrawińskiego.<br>Udaje mi się przyłapać profesora w jego gabinecie. Godzina ósma dwadzieścia.<br>Proszę o krótką osobistą rozmowę.<br>Wspominam nie bez męskiego wzruszenia, że łączą mnie z Frankiem Materną lata współpracy i przyjaźni!<br>Mrawiński słucha bez słowa - w słuchawce długie sekundy ciszy.<br>Na koniec słyszę kilka mrukliwych słów zaproszenia.<br>Jestem w gabinecie Mrawińskiego o ósmej trzydzieści.<br>Ze swoją wygoloną czaszką, mroczną twarzą i małomównością przypomina buddyjskiego mnicha, sługę świątyni cierpiących.<br>Wita mnie bez słowa.<br>Nie pomogą żadne uprzejmości ani kłamstwa.<br>Tłumaczę powód swoi ch odwiedzin w trzech zdaniach i nawet brutalnie: znam diagnozę choroby