wszystkim niebo gwiaździste służyło do określania pory dogodnej dla żeglugi, i to zarówno na dłuższą, jak i na krótką metę (więcej szczegółów na ten temat czytelnik znajdzie w rozdziale "Astronomiczna prognoza pogody"). W pierwszym przypadku wschody i zachody gwiazdozbiorów zapowiadały w cyklu rocznym sezonowe zmiany pogody. W najpowszechniejszym użyciu były konstelacje Plejad i Oriona. W drugim przypadku obserwowano pewne charakterystyczne obiekty nieba i na podstawie ich wyglądu - a zatem oceniając w pośredni sposób stopień zamglenia lub zachmurzenia - przewidywano pogodę na następny dzień. W Sielankach Teokryta (III w. p.n.e.) na przykład przechowała się pamięć o wykorzystywaniu do tego celu mgławicy