jednocześnie <br>nie jest niezmienna (jest zmienna)", a więc sens pozostaje ten sam. <br>Heidegger widzi konieczność zniesienia zasady sprzeczności w sytuacji, <br>gdy chcemy poznać, czym naprawdę jest konkretna, 'jaźń jednostkowa', czyli <br>'bycie przytomne' (niem. Dasein), które konstruuje wszelkie sądy o rzeczywistości (wyodrębnia rzeczy i nadaje im nazwy), a więc przedstawia byt, <br>konstytuując sens świata. 'Jaźń jednostkowa' jako podmiot nie może zostać <br>uprzedmiotowiona, nie może więc być w takim sensie jak wszystko inne <br>- stąd pytanie o bycie podmiotu, o takie bycie, które nie może być <br>przedstawione. Z punktu widzenia logiki klasycznej 'jaźń jednostkowa' jest <br>wyalienowana od bytu, ponieważ jako podmiot, który nie może