firm, a więc zdolność samofinansowania inwestycji. Decydujące znaczenie ma tu jednak polityka fiskalna, czyli istniejąca struktura wpływów i wydatków budżetowych, preferująca konsumpcję kosztem inwestycji. Mechanizm jest klarowny: wysokie obciążenia podatkowe firm (i jeszcze wyższe składki na ZUS) redukujące ich zdolności inwestycyjne służą w dużym stopniu finansowaniu ubezpieczeń społecznych, a więc konsumpcji. Wydatki budżetowe sięgające niemal połowy produktu krajowego brutto przeznaczone są m.in. na dofinansowanie ok. jednej czwartej wydatków Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, 94 proc. dochodów Funduszu Emerytur Rolniczych i 60 proc. wpływów Funduszu Pracy. Bez tych transferów budżet państwa osiągnąłby nadwyżkę, co umożliwiłoby redukcję obciążeń podatkowych. Po wtóre zasadniczemu ograniczeniu uległoby