Pierwsze lata transformacji przyniosły skokowy wzrost konsumpcji napojów alkoholowych. Według oszacowania biorącego pod uwagę silny związek między spożyciem a hospitalizacjami z powodu psychoz alkoholowych (Wald, Jaroszewski, 1983), spożycie rzeczywiste zwiększyło się z około 8,2 litra etanolu na jednego mieszkańca w 1988 roku do 11 litrów w 1992. Kolejny szczyt konsumpcji, również w granicach 11 litrów przypadł na lata 1994-95. W drugiej połowie lat dziewięćdziesiątych obserwowano nieznaczny spadek konsumpcji, która w ostatnim okresie ustabilizowała się na poziomie około 9,5-10 litrów. Podstawą tego ostatniego oszacowania są statystyki związanych z alkoholem zgonów wśród mężczyzn, które wykazują dużą zmienność wraz ze