konsumpcji to tylko jeden z wymiarów homogenizacji kulturowej. Postępującej integracji europejskiej towarzyszy intensywna dyfuzja wzorów picia. Społeczeństwa, w których kulturze dominowały napoje spirytusowe, piją więcej piwa i wina, kraje śródziemnomorskie produkują i konsumują więcej piwa i napojów spirytusowych, kraje kultury piwnej zwiększają konsumpcję wina i napojów spirytusowych. W rezultacie, struktura konsumpcji nabiera coraz bardziej kosmopolitycznego charakteru: udziały poszczególnych typów napojów są podobne i wahają się w przedziale 20%-40%. Te zmiany w strukturze mają w większości przypadków charakter kumulatywny. Dotyczy to zwłaszcza krajów, w których konsumpcji dominowały kiedyś wódki (Litmanowicz, Moskalewicz, 1996). Opisane tu zmiany sygnalizują ważne zjawisko. Homogenizacja kulturowa nie