Po pierwsze, przy stosunkowo niskim poziomie dochodu (w naszym przykładzie poniżej 50) wydatki konsumpcyjne są wyższe od dochodu. Można to tłumaczyć tym, że na swoje potrzeby ludzie biedni muszą wydawać więcej niż zarabiają, finansując wydatki z zaciąganych pożyczek. Oszczędności są wówczas ujemne. W skali makroekonomicznej sytuacja taka oznacza finansowanie bieżącej konsumpcji z długu zagranicznego. Po drugie, po przekroczeniu pewnego poziomu dochodu (w naszym przykładzie po przekroczeniu 50) wydatki konsumpcyjne są niższe od dochodu, co oznacza, że część dochodu przeznaczana jest na oszczędności. Po trzecie, przy wyższych poziomach dochodu wydatki konsumpcyjne są wyższe, ale ich udział w dochodzie jest coraz niższy. Stosunek