bowiem stopę zmian wydatków konsumpcyjnych względem zmiany dochodu, a więc to, co rozumiemy przez krańcową skłonność do konsumpcji: <br><br>(9.7)<br><br>Do obliczania krańcowej skłonności do konsumpcji możemy również stosować wzór (9.5). Różnica między obu równaniami polega na tym, że o ile ze wzoru (9.7) wyznaczamy krańcową skłonność do konsumpcji w pewnym punkcie funkcji konsumpcji, to ze wzoru (9.5) obliczamy tę skłonność między dwoma punktami wykresu funkcji konsumpcji.<br>Możemy w sposób bardziej ogólny zapisać równanie funkcji konsumpcji, zakładając jej postać liniową: <br><br>&lt;gap&gt;<br><br>Rozważmy nieco bliżej oszczędności, które - jak już wiemy - są nie skonsumowaną częścią dochodu narodowego. Ze względu na to