się warunków - wszystkie te wady wydawały się niemożliwe do przezwyciężenia bez prywatyzacji. Diagnoza źródeł klęski centralnego planowania zdawała się jednoznaczna: przekonanie, że rynki nie mogą dobrze funkcjonować bez własności prywatnej zdominowało na początku lat dziewięćdziesiątych myślenie ekonomistów w Europie Środkowej i Wschodniej. <br>Przekonanie o znaczeniu własności prywatnej dla efektywnego gospodarowania kontrastowało z niezdolnością, zdawałoby się, teorii ekonomii dostarczenia jasnych argumentów na rzecz własności prywatnej. W głównym nurcie teorii ekonomii trudno było do niedawna znaleźć prace dające podstawy do uznania wyższości własności prywatnej nad własnością państwową (czy publiczną). Wyłączając bezwzględnych zwolenników rynku lub państwa, podkreślano raczej wady i zalety wszelkich rozwiązań. Analiza