zatem antynomia - otwartość, bezmiar i cisza, milczenie - prawie zamknięcie.<br> Grafik Krzywobłockiego nie da się rozumieć jednoznacznie. Można tylko próbować uchwycić ten element, którym one najsilniej oddziaływają. Dla mnie jest to właśnie wrażenie bezmiernej pustki i ciszy. Chociaż z drugiej strony w tych grafikach nie ma bezruchu. Wygięte bruzdy ziemi i kontratakujące płaszczyzny nieba dają wrażenie ruchu, mimo iż jest to ruch spokojny, jakgdyby drgania o bardzo wielkich amplitudach i bardzo niskich częstotliwościach.<br> Pytałam Wojciecha Krzywobłockiego dlaczego używa tylko czerni i bieli. Powiedział, że czernią i bielą oddaje kolor. To jest znowu podejście strukturalistyczne, atomistyczne. Najdrobniejsze cząstki budujące przedmioty mogą być przecież