karierę niezależnie od prezydenta. Przejął kierownictwo partii Chiraca, wciągnął do niej 30 tys. nowych, oddanych mu członków i szykuje się do wyborów 2007 roku jako odnowiciel francuskiej prawicy. Mocniej stawia na liberalne reformy, chce rozmawiać z Bushem i niemiecką chadecją, z którymi Chirac dogadać się nie potrafi. Sarkozy wydaje się kopią Chiraca z przeszłości - młody, dynamiczny, bezpośredni, porywający tłumy. <br>Chirac, odkąd został prezydentem, zwalcza dawnego ucznia. I przegrywa. Nie umiejąc znaleźć godnego następcy we własnym klanie, być może stanie do wyborów prezydenckich po raz trzeci. Aby marzyć o zwycięstwie, musi teraz osiągnąć jedno: wygrać referendum. Dobrze o tym wie i przyczajony