cokolwiek uczyni, zasługuje na wyrozumiałość.<br> Może tak trzeba, może jest w tym wielka mądrość, oddanie i<br>pokora, tych wszystkich zdrowych na umyśle, którzy pragną nieść pomoc<br>obłąkanym.<br> Ale mnie to oburzało do głębi.<br> I wszelkie moje refleksje na ten temat związane są z tym, kiedy<br>mój cudny, mały Chochlik został kopnięty w brzuch!<br> Nie stało się to na moich oczach.<br> Kiedy na wieść o tym pobiegłem do zabiegowego, Chochlik leżał jak<br>spłowiała chusta.<br> Załamałem ręce.<br> To było takie kruche stworzenie.<br> Kryła ból pod zamkniętymi powiekami.<br> Kopnął ją świeżo przywieziony pacjent, który na wolności ciachnął<br>sobie żyły na przegubach.<br> Schyliła się nad nim