wysokie są <br>koszty oddychania, a nieprzezwyciężalnym problemem dostępność fosforanów. Sposobem ominięcia tych ograniczeń jest nawiązanie ścisłego związku fotosyntetyzujących roślin ze zwierzętami. Zmniejsza to straty przy przepływie energii i deficytowych soli mineralnych. Dlatego w środowisku raf tak często dochodzi do symbiozy. Wiele zwierząt rafowych, poczynając od dużych jednokomórkowych otwornic, przez kolonijne korale po ogromne małże, ma wewnątrz swoich komórek symbiotyczne glony. Historia symbiozy jest niemal równie dawna, jak historia osiadłych zwierząt.<br>Ścisłe powiązania między organizmami rafowymi wyraża się nie tylko w skłonności <br>do symbiozy pokarmowej. Ograniczeniem dla formowania się i rozrostu raf jest <br>dostępność twardego podłoża do osiedlenia się larw. Podłożem tym