nabywano więc w kramach i sklepach wstążki, koronki, drogie tkaniny, paciorki, korale, cekiny. Rozwój strojów polegał na wzbogacaniu ich dekoracji. Widać to zwłaszcza tam, gdzie dobrobytowi gospodarzy towarzyszyła chęć pokazania się, zaimponowania bogactwem swego odzienia. Sytuacja taka występowała m.in. w Krakowie, gdzie styk wsi i miasta był szczególny. W kościele Mariackim, na Rynku, gromadziły się grupy strojnie odzianych chłopów, budząc zainteresowanie, zwłaszcza inteligencji i artystów. Dostrzegali już oni w tym czasie nie tylko egzotykę wiejskiego stroju, ale i jego piękno. Przełom stuleci to okres wzmożonego zainteresowania miasta ludem i jego kulturą. Wtedy to zaczęto zbierać malowane skrzynie, łyżniki, hafty. Wyspiański szkicował