niego wzorcem religijności jest archaiczna religia kosmiczna, wiara w świętość ziemi, gór, nieba, słońca, księżyca i wszelkiego życia. W "Sacrum i profanum" Mircea Eliade pisze, że ta kosmiczna religia nadaje siłę i magiczny urok wszelkiej wierze i pozornie tylko została zwalczona. Na przykład wiara w świętość każdego życia, choćby życia kotka, nie pochodzi z chrześcijaństwa, tylko może z kultu płodności.<br><br>marek@kosmos.czyli.świat<br>Strzeliłeś kulą w płot. Kult płodności nie ceni życia, tylko krzewi rozrodczość. To kult nieodpowiedzialności. "Orgia rytualna odprawiana w intencji dobrych plonów też ma model boski. Wskutek nieskrępowanego rozpasania seksualnego dochodzi do pobudzenia płodności roli. Jeśli spojrzymy