i in. Z punktu widzenia turystyki i wypoczynku największe znaczenie mają w tym przypadku: relacje przestrzenne między poszczególnymi typami środowiska, długość i charakter linii granicznych między nimi, a więc te cechy, które decydują o stylu wypełnienia przestrzeni, nadając krajobrazowi swoisty, indywidualny wygląd;<br>2) wymiar specjalizacji, określający funkcje przewodnie jednostek tworzących krajobraz i poziom ich dominacji przestrzennej. Innymi słowy, określający, czy dany obszar jest jednofunkcyjny (np. miejsko-przemysłowy, rolniczy, leśny), czy też wielofunkcyjny, np. rolno-leśny, rolno-łąkowy, osiedleńczo-leśny oraz jakie typy użytkowania ziemi w nim przeważają;<br>3) wymiar centralizacji, czyli stopnia uzależnienia geoekosystemów tworzących dany krajobraz od jakiegoś punktu centralnego