miejsce na szczerą męską rozmowę. Zaczął bez owijania w bawełnę. <br>- Gadaj, skąd wiedziałeś, że jestem wiedźminem?<br>Krasnolud łypnął na niego i uśmiechnął się przebiegle.<br>- Mógłbym chełpić się przed tobą mą spostrzegawczością. Mógłbym powiedzieć, że zauważyłem, jak zmieniają się twoje oczy po zmierzchu i w pełnym słońcu. Mógłbym też wykazać, żem krasnolud bywały i słyszałem niejedno o Geralcie z Rivii. Ale prawda jest bardziej banalna. Nie patrz wilkiem. Tyś dyskretny, ale twój przyjaciel bard śpiewa i gada, gęba mu się nie zamyka. Stąd wiem, jaka twa profesja. <br>Geralt wstrzymał się z zadaniem kolejnego pytania. I słusznie.<br>- No, dobra - podjął Zoltan. - Jaskier wygadał