i wtedy właśnie ją zobaczyłem, jak przechodzi przez pokój, podtrzymywana przez Pawła. Uwierzyłem, że naprawdę jest coraz gorzej. Na całe szczęście musiałem wyjechać na kilka dni. Po powrocie dzwoniłem znowu. Tym razem nie odzywała się nawet sekretarka. Po paru dniach pojechałem pod ich dom. Zanim wszedłem, zauważyłem, że po mieszkaniu kręci się kilka osób. Zadzwoniłem.<br>- A, to pan - usłyszałem od jakiejś obcej kobiety. - Trochę za wcześnie pan przyszedł. Na razie dokonujemy jeszcze wyceny, ale proszę się rozejrzeć, czy wciąż jest pan zainteresowany. Zdaje pan sobie oczywiście sprawę, jakie są ceny mieszkań w tej dzielnicy. Proszę zobaczyć resztę - szeroki, zawodowo uprzejmy gest