1980 r. ma przerwę w odbywaniu kary (prototypem bohatera jest aktor Jerzy Nasierowski, który w więzieniu zaczął pisać; skądinąd wiadomo, że dzięki Bratnemu znalazł się on na wolności). Spojrzenie człowieka tak mocno wyalienowanego mogło być jakoś psychologicznie uzasadnione. Ale w &lt;name type="tit"&gt;CDN&lt;/&gt; Bratny już się go wyzbywa i na własną rękę kreśli w stylu brukowej literatury sensacyjne historie pozbawionej zdrowego rozsądku i skrupułów opozycji, która otumaniła naród. Z okazji wspomnianych pozycji Bratnego pisał Błoński: &lt;q&gt;"Socrealizm kończy w rynsztoku, kończy się książkami Bratnego"&lt;/&gt;.<br>Prócz powodów załamania się ustroju i charakterystyki polskiego buntu, literatura nie mogła wyminąć innej jeszcze kwestii. Kto jest prawdziwym podmiotem