ac filii eius soli sint faidosi polega na zawężeniu kręgu osób, które mścicielom wolno zabić. Wiąże się to z poprzednią częścią zdania: ośmiokrotność zwykłego wergeldu morderca ma zapłacić sam, bez udziału dalszych krewnych. Wolno stąd wnosić, że gdyby nie zapłacono "zwykłego" wergeldu in simplo, którego trzecią część musieli pokryć boczni krewni zbrodniarza, byliby oni razem z mordercą i jego domownikami wystawieni na wróżdę strony poszkodowanej.<br>Tytuł XVIII Prawa Sasów poświęcony jest odpowiedzialności karnej pana za zabójstwo popełnione przez lita, a właściwie temu, jak można się od tej odpowiedzialności uwolnić: &lt;q&gt;"Jeżeli lit z rozkazu lub z poduszczenia swojego pana zabije jakiegoś człowieka