w żadnym wypadku nie wolno ci patrzeć w dół - powiedział rozkazująco, zanim postawiłam nogę na tym niby-moście. - Najlepiej będzie, gdy utkwisz spojrzenie w tamtym purpurowym krzewie, rosnącym po drugiej stronie wąwozu. Słyszysz?! - huknął na mnie.<br>- Tak.<br>- Idziemy. Nie denerwuj się.<br>Położyłam dłonie na szorstkiej linie. Drewno, po którym szłam krok po kroku, było wilgotne i reagowało skrzypieniem i trzeszczeniem na każdy mój ruch. Most delikatnie ruszał się w rytm naszych kroków.<br>- Bardzo dobrze, Jargołko - pochwalił mnie smok idący za mną. - Zaraz będziemy po drugiej stronie.<br>Ciekawość zwyciężyła. Spojrzałam w dół wąwozu. Wiele metrów pod naszymi stopami płynęła spieniona rzeka. Bliżej nam było