wówczas przeciwnicy monarchii, świadczy tragiczny los Abimelecha obalonego przez powstanie ludowe miasta Szechem.<br>Po klęsce pod Afek oraz za panowania Samuela Izrael uginał się pod jarzmem Filistynów. Rosło wówczas przekonanie, że tylko wódz o wybitnych uzdolnieniach wojskowych może wyzwolić lud spod przemocy, wódz, który wzorem królów ościennych zasiadłby na tronie królewskim. Słowem, panaceum na wszystkie nieszczęścia widziano w zjednoczeniu plemion w jedno wspólne państwo pod władzą silnego monarchy. Ów trzeźwy realizm polityczny zyskiwał coraz szersze kręgi wyznawców, w miarę jak przekonywano się, że arcykapłan ze swoimi ofiarami, modłami i nawoływaniem do pokuty jest w rzeczywistości bezsilny.<br>Do tych nastrojów przyczynił się