krzyczał chłopak. - Boże jedyny, dlaczego go zabiłeś!?<br><br>Przerażony Łukasz chciał natychmiast dzwonić na pogotowie albo jechać do szpitala, lecz emerytowany oficer przytknął mu jeszcze ciepłą lufę do szyi. - Pojedziemy do mnie do domu - rozkazał zimno.<br><br>&lt;tit&gt;Koszmar na Przasnyskiej&lt;/&gt;<br><br>Kilka dni po morderstwie Andrzej R. tłumaczył, że w chwili zabójstwa doznał krótkotrwałej utraty pamięci. Jednak syn zabitego w to nie wierzy. W kilka sekund po zabójstwie komandor trzeźwym głosem udzielał wskazówek półprzytomnemu z rozpaczy Łukaszowi, którędy ma go zawieźć do domu. Doskonale zdawał sobie sprawę z tego, co zrobił. - Najbardziej przerażało mnie to, że on wcale się nie przejął tym, że na