mnie do grupy ludzi społecznie awansowanych. Jak Panu Profesorowi wiadomo, nie udało mi się dostać do konspiracji, a z innymi rubrykami też nie miałem kłopotu: ojciec nie posiadał żadnych nieruchomości, ja nie byłem nigdy za granicą i nie miałem tam krewnych. O Krakowie wspominałem lakonicznie: pracownik biura podań, a o krótkotrwałym więzieniu w ogóle nie musiałem pisać, bo to było przez pomyłkę. Oczywiście te suche dane nie odzwierciedlały całego bogactwa mego życia, ale odpowiadałem tylko na pytania, a w życiorysie byłem jak najbardziej zwięzły. To moje nieco formalne podejście do zagadnień personalnych trochę mnie niepokoiło, ale z czasem zapomniałem o całej