stajnię racjonalnej hodowli zwierząt ludzkich...<br><br> Tego było już za wiele, nawet dla feministek! Jedynie na twarzy Dulębianki rysował się zachwyt i akceptacja dla słów prelegentki. Przewodnicząca obrad, dzwonkiem brzmiącym bez przerwy w jej ręku i tupaniem nogą, chciała zagłuszyć mocny, dźwięczny głos obrazoburczej emancypantki, "nowej kobiety".<br><br> Na próżno! Rozgorączkowane twarze, krwiste rumieńce na przywiędłych już nieco policzkach pań z Prezydium, wrzenie na sali; wątłe, nieśmiałe oklaski ustępowały przed naporem głośnych okrzyków: - Bezwstydna! Jak śmie tak mówić w naszym imieniu!<br><br> - Chcemy całego życia! - próbowała przekrzyczeć salę Zofia Nałkowska w ostatnim akordzie mocnego wyzwania, rzuconego prosto w twarz kapłanek domowego ogniska. - Żądamy prawa