po jednym razie wzmiankowanych było w tomie I 40 autorów, 20 innych wymienionych zostało dwukrotnie (wśród nich Vincentius Bellovacensis, raz określony przez Chmielowskiego jako Vincentius, a drugi raz - jako Belvacensis).<br> Tylko raz wymieniony został G. Rzączyński, a którego dzieła &lt;hi rend="italic"&gt;Historia &lt;gap&gt;&lt;/hi&gt;. korzystał Chmielowski. M.in. początek opisu niektórych minerałów (achatek, diament, kryształ górski, magnetyt, orli kamień) pokrywa się z analogicznymi fragmentami u Rzączyńskiego.<br> Podobnie większa - aniżeli wynika to z ilości powołań - jest ilość zapożyczeń z działa S. Maiolusa. Na przykład wiadomości o &lt;orig&gt;achateku&lt;/orig&gt;, na którego powierzchni miało znajdować się wyobrażenie Apollina i dziesięciu muz (z powołaniem się na Solina), o występowaniu kamienia