tego po sobie poznać. Przecież ten człowiek to był ich jedyny ratunek. Kazał jej przyjść za kilka dni, obiecał, że postara się w tym czasie dowiedzieć, o co chodzi z tym aresztowaniem. Czy to naprawdę za niewinność, czy też Tadeusz ma coś na sumieniu. <br>- Znam go i wiem, że jest kryształowo uczciwym człowiekiem - powiedziała zapalczywie. - Nie przyjął nigdy żadnej łapówki, mimo że mu wpychano... <br>- Łapówki biorą wszyscy - odparł. - Za to raczej nie wsadzają za kratki, bo nie starczyłoby miejsc. Cała Polska to by musiało być jedno więzienie. <br>I jest, pomyślała. <br>Zjawiła się u niego po trzech dniach. Przez ten czas siedziała