ziemi, który płacili chłopscy osadnicy w majątkach panującego. W drodze nieuprawnionego uogólnienia twórcy teorii wolnych królewskich interpretowali każdą wzmiankę o czynszu królewskim, a także o daninach publicznych określanych terminami tibutum, steura lub oserstuoffa jako znak rozpoznawczy (Leitfossil) domniemanych kolonii osadników wojskowych na królewskiej ziemi13.<br>Michael Gockel poddał tę interpretację miażdżącej krytyce. Wykazał on, że osterstuofę płacili także ludzie siedzący dowodnie na swojej własnej, alodialnej, a nie królewskiej ziemi. Zwrócił też uwagę na dokumenty, w których daninę tę określano wprost jako ciężar publiczny i obejmowano immunitetem na równi z obowiązkiem udziału w pospolitym ruszeniu (heribann) oraz publicznymi karami sądowymi za złamanie miru