zdania. Spojrzał na zegarek. Godzina była wczesna, po ósmej zaledwie. Chwilę nasłuchiwał. Nikt nie otwierał. Rodzice, jak zwykle przy święcie, dłużej leżeli w łóżkach w swoim pokoju, który dzielili ostatnio z chorą ciotką Ireną. Natomiast kuzynki matki, dwie stare panny Dąbrowskie z Warszawy, wstały już i słychać było ich hałaśliwe krzątanie się po kuchni. Ale na żadną z nich nie można było liczyć. Wsunął więc notes do teczki z książkami szkolnymi i przeszedł do przedpokoju.<br>Mroczny był i tak zawalony różnymi gratami, że z trudem można się w nim było poruszać. Ogromna szafa zabierała miejsca najwięcej. Przy niej piętrzyły się różnych